Cukrzyca typu 1

Cukrzyca typu 1, zwana cukrzycą insulinozależną to choroba przewlekła, mająca autoimmunologiczny proces chorobowy, który prowadzi do niszczenia komórek ß wysp trzustkowych, jakie odpowiedzialne są za produkcję insuliny. Jeśli jest nieleczona, prowadzi do niewydolności trzustki i braku produkcji, jakże ważnej w organizmie człowieka insuliny. To ona właśnie powoduje obniżenie cukru we krwi pacjenta. Jeśli jej ilość zostaje zahamowana, wówczas poziom cukru wzrasta, a to z kolei prowadzi dalej do tak zwanej cukrzycowej kwasicy ketonowej, mogącej zagrażać zdrowiu i życiu człowieka. Uszkodzenie naczyń krwionośnych, uszkodzenie nerwów, problemy z widzeniem, choroby serca, czy nerek- to tylko jedne z podstawowych skutków, jakie może wywołać cukrzyca typu 1. Choć choroba ta rozwijać się może w każdym wieku, najczęściej rozpoznawalna jest ona u dzieci i młodzieży. Jeśli zyskujemy taką diagnozę, konieczne jest podawanie zastrzyków insuliny.

Przyczyny:

Główną przyczyną powstania cukrzycy typu 1 jest brak rozpoznawalności własnych komórek, które są przez organizm niszczone. Insulina jest hormonem anabolicznym, który wpływa na prawidłowy metabolizm węglowodanów, tłuszczów i białek. Jeśli występuje w organizmie cukrzyca, komórki insuliny są niszczone, pojawiają się problemy i postępujące skutki tej, jakże niebezpiecznej choroby.

Objawy:

Głównymi, wczesnymi objawami, które mogą świadczyć o cukrzycy typu 1 jest przede wszystkim częste oddawanie moczu, pragnienie i suchość w ustach, szybka utrata masy ciała i zwiększające się napady głodu. Zazwyczaj wielu nie jest w stanie rozpoznać, że tego typu objawy, będą świadczyć o tej właśnie chorobie. Wraz jednak z jej rozwojem i wciąż większym poziomem cukru we krwi, chory może skarżyć się na kolejne dolegliwości. Cóż więc się dzieje? Przede wszystkim pojawia się sucha, zaczerwieniona skóra. Do tego ból brzucha, wymioty i utrata apetytu. Ponadto u cukrzyków może występować szybki i płytki oddech, a także ciągła senność, dezorientacja i trudności z wybudzeniem.

Rozpoznanie choroby

Choć objawy choroby mogą u pacjenta występować, nie można na ich podstawie zdiagnozować, że chory cierpi na cukrzycę typy 1. Podstawą jest badanie krwi połączone z badaniem fizykalnym, które razem da pełny obraz tego, czy pacjent zmaga się z tą właśnie chorobą, czy też nie.

Leczenie

Wykrywając cukrzycę typu 1, osoba taka skazana jest na leczenie przez całe życie. Podstawą jest bowiem utrzymanie odpowiedniego, bezpiecznego poziomu cukru we krwi. Nie można doprowadzić do niskiego poziomu cukru-hipoglikemii, jak również i do wysokiego poziomu cukru-hiperglikemii. Każdy bowiem z tych stanów, jest niezwykle niebezpieczny dla zdrowia i życia człowieka. Jak więc należy leczyć? Co robić?

•   Monitorujemy poziom cukru we krwi kilka razy dziennie, używając w tym celu domowego miernika krwi.
•   Podajemy sobie zastrzyki w postaci insuliny za pomocą pompy insulinowej, w ilości zleconej przez lekarza prowadzącego.
•   Stosujemy zrównoważoną dietę, dbając o odpowiednią ilość zjadanych węglowodanów.
•   Wykonujemy regularne ćwiczenia fizyczne, które pomagają w efektywniejszy sposób wykorzystać insulinę.

Co warto robić? Na co warto stawiać? Na czym się skupiać?

1.Wybory żywieniowe

  Węglowodany

Jedząc węglowodany, należy w sposób szczególny skupić się na indeksie glikemicznym, który wpływa na szybkość wchłaniania węglowodanów przez nasz organizm. Produkty o niskim indeksie, takie jak na przykład: fasola, groch, owoce, czy ciemne pieczywo, są zdecydowanie lepsze, niż te, których indeks jest wysoki. Takie produkty więc warto jeść, szczególnie zastępując nimi produkty bogate w skrobię.  

  Dieta wegetariańska

Uważa się, iż dieta wegetariańska dla osób chorych na cukrzycę typu 1, jest idealnym rozwiązaniem. Tłuszcz z mięsa jest najczęstszym zabójcą, jeśli chodzi o rozwój tej właśnie choroby. Warto więc sprawdzić i przekonać się na własnej skórze, czy takie rozwiązanie okaże się być dla nas tym, trafionym w samą dziesiątkę.

  Białko

Jeśli chodzi o białko w diecie cukrzyków, stanowi ono indywidualną kwestię każdego chorującego na cukrzycę. Jeśli więc układamy naszą dietę, warto poradzić i skonsultować się z lekarzem, co w naszym przypadku wolno, a co jest zakazane.

2. Naturalne środki zaradcze

  Suplementy diety

Wśród różnorodnych suplementów diety, na pewno na uwagę zasługuje: kwas alfa liponowy-600mg, 1-3 razy dziennie, chrom- 200-1000 mikrogramów dziennie, olej z wiesiołka-4g dziennie i magnez- 300-1000mg dziennie.

  Zioła

Krem Cayenne zawierający kapsaicynę, może być stosowany do czterech razy dziennie przy silnym bólu, ale tylko pod nadzorem lekarza.

3. Zdrowy styl życia

  Ćwiczenia

W cukrzycy regularne ćwiczenia stanowią podstawę życia. Pomagają one zmniejszyć zawartość tłuszczu w organizmie, jak również i zwiększyć wrażliwość na insulinę. Przed rozpoczęciem ćwiczeń należy skonsultować się z lekarzem, łącząc odpowiednie ćwiczenia i stosowną do tego dietę.

  Alkohol

Alkohol szkodzi zdrowiu w każdym przypadku. Jeśli jednak znamy umiar, nic złego nam nie grozi. Osoby z cukrzycą również mogą zażywać alkohol, ale tylko w małych, określonych ilościach.

  Palenie

Palenie niekorzystnie wpływa na rozwój choroby. Powoduje również zdecydowanie więcej skutków ubocznych, takich, jak na przykład choroby serca, choroby nerek i inne uszkodzenia ciała.

W cukrzycy typu 1 konieczne jest stałe monitorowanie choroby przez lekarza. Badania profilaktyczne, monitorowanie rozwoju powikłań cukrzycy, stosowanie odpowiednich dawek insuliny. Do tego dieta oraz ćwiczenia.

Jeśli nauczymy się z tą chorobą żyć, może ona zupełnie nie wpływać na jakość naszego życia.