Zawał serca a angina - co należy wiedzieć?

Zawał serca, określany inaczej atakiem serca, jest to martwica mięśnia sercowego, która spowodowana jest niedokrwieniem wywołanym zamknięciem tętnicy wieńcowej, jaka doprowadza krew do obszaru serca. Mięsień serca pozbawiony jest krwi bogatej w tlen, przez co dochodzi do ataku, gdyż bez tlenu, komórka mięśniowa serca umiera. Zawał serca jest chorobą niezwykle niebezpieczną, która niemal natychmiast musi być leczona. W wielu przypadkach prowadzi do śmierci, bez możliwości uratowania chorego pacjenta. Dlatego warto w przypadku jakichkolwiek objawów zmiany poziomu tlenu we krwi systematycznie monitorować saturację serca, używając w tym celu specjalne urządzenie — pulsoksymetr.

Dzięki niemu, oprócz zawału serca, możliwe jest wykrycie wielu innych powikłań i chorób, między innymi tj.:

• POChP — przewlekła, obturacyjna choroba płuc,
• astma,
• zapalenie płuc,
• niewydolność krążeniowa,
• niedokrwistość,
• rak płuc,
• niewydolność serca,
• wrodzone wady serca.

Angina jest to ból w klatce piersiowej spowodowany niewystarczającą ilością przepływu krwi do mięśnia sercowego. Zazwyczaj jest wynikiem zwężenia się naczyń krwionośnych, które mają za zadanie dostarczać krew do mięśni serca.

Anginę określa się również innymi określeniami:

• Stabilna dławica piersiowa

Pojawia się nagle, występuje zazwyczaj kilka minut. Może być spowodowana zbyt intensywnym wysiłkiem lub działaniem. Chwila odpoczynku i problem znika samodzielnie.

• Niestabilna dusznica bolesna

Pojawia się w najmniej niespodziewanym momencie, zazwyczaj w trakcie odpoczynku lub wykonywania mniejszych wysiłków. Spowodowana zmniejszonym przepływem krwi, jest pierwszym z sygnałów ostrzegawczych, że atak serca może się w bliskiej przyszłości pojawić.

Objawy zawału serca

Pierwszym, najczęściej występującym objawem jest bardzo ostry ból w klatce piersiowej. Powoduje on uczucie dyskomfortu, brak możliwości wzięcia większego oddechu. Ból promieniuje do pleców, żuchwy, gardła i ramienia. Pojawia się również dyskomfort w nadbrzuszu, który często mylony jest ze silną zgagą. Innymi objawami jest pocenie się, nudności i wymioty, a także zawroty głowy, omdlenia, osłabienie ciała. Może wystąpić również drętwienie, niepokój, kołatanie serca i bardzo uciążliwe trudności w oddychaniu. Zdarza się, choć występuje to niezwykle rzadko, że wszystkie te objawy występują, ale bez odczuwalnego bólu w klatce piersiowej. W takich przypadkach zdecydowanie trudniej jest powziąć szybkie kroki, gdyż chory nie zdaje sobie sprawy, że jest to właśnie atak serca. Pojawiają się również i takie przypadki, w których dochodzi do zawału, bez jakichkolwiek objawów. W takich przypadkach określa się taką sytuację "cichym zawałem serca".

Przyczyny zawału serca

Główną przyczyną wystąpienia zawału serca, jest obecna wcześniej choroba wieńcowa- CAD. Zmniejszenie dopływu krwi do mięśnia sercowego wewnątrz tętnic wieńcowych, skutkuje takimi właśnie konsekwencjami.

Wysoki poziom cholesterolu, jak również i wysokie ciśnienie krwi, palenie tytoniu i alkohol, uszkadzają tętnice i przyczyniają się do narastania blaszki miażdżycowej, która nazywana jest miażdżycą. Jeśli blaszka wewnątrz pęknie, tworzy się zakrzep, który może zablokować przepływ krwi, a tym samym niestabilną dławicę piersiową. Wciąż narastający skrzep, doprowadzi w końcu do zawału serca.

Bardzo intensywne ćwiczenia, bardzo silne emocje, czy chociażby uzależnienie od narkotyków, to również kolejne z przyczyn, jakie mogą powodować zawał serca.

Rozpoznanie

W chwili wystąpienia jakichkolwiek objawów, które mogą świadczyć o zawale, konieczne jest natychmiastowe wezwanie karetki pogotowia. Trafiając do szpitala, chory ma przeprowadzone badanie EKG, które pozwala wykryć uszkodzenie mięśnia sercowego i niewystarczający przepływ krwi. Do tego konieczne będzie pobranie krwi i wykonanie niezbędnych badań, które pozwolą zobaczyć, czy u chorego pojawiają się podwyższone enzymy sercowe, odpowiadające za uszkodzenie mięśnia sercowego.

Leczenie

Natychmiastowe działanie może ustrzec chorego przed nagłą śmiercią. Leczenie rozpoczyna się jeszcze w drodze pacjenta do szpitala. Wówczas podaje mu się leki- aspirynę, która ma za zadanie zapobiegać tworzeniu się skrzepów krwi lub zastrzyków, których rolą jest rozbicie skrzepów, jakie już się pojawiły. Większość osób z zawałem serca umiera w przeciągu pierwszej godziny. Jeśli podejmie się odpowiednie kroki, możliwe jest uratowanie chorego.

Najbardziej znaną metodą leczenia jest zabieg angioplastyki wieńcowej, który polega na uwidocznieniu i udrożnieniu tętnicy dozawałowej. Jak to się robi? Poprzez nakłucie w tętnicy udowej lub promieniowej, wprowadza się specjalne cewniki, dzięki którym można zobrazować tętnice wieńcowe serca. Wprowadzając do tego płyn kontrastujący, można zobaczyć przebieg, jak również i zmiany chorobowe u chorego. Poprzez zastosowanie specjalnego balonika, zostaje rozszerzone światło zwężonego naczynia wieńcowego, które dalej normalizuje w nim przepływ krwi. Dylatacja, tak określa się ten zabieg, jest najczęstszą metodą ratującą życie osoby z zawałem serca.

Nade wszystko, jeśli pacjent zostanie uratowany, konieczne jest podawanie mu leków, takich, jak na przykład inhibitory ACE, beta-blokery i statyny, obniżające poziom cholesterolu. Podawanie leków ma zadanie zapobiec pojawieniu się kolejnego zawału serca lub jego niewydolności.